Día Internacional da Infancia

A Asamblea Xeral da ONU aprobou, en 1959, a Declaración sobre os Dereitos do Neno e da Nena.
Por esta razón o 20 de novembro celébrase o Día Internacional dos Dereitos dos Nenos e Nenas
Se queres podes ver a versión dos Dereitos dos nenos e nenas de MAFALDA picando no dibuxo (visto no outeiro de Matilda)

Unha faluza a tempo.......

Acabo de ler o País e encontreime un artigo moi interesante: "EL CACHETE DUELE, PERO NO FUNCIONA"

*Moita xente ve na faluza algo eficaz pero utilizado de forma moi puntual e como último recurso, para marcar claramente un límite a un neno ou a un preadolescente.
*Outros rexéitano xa que "Se non o xustificamos no ámbito da parella, por que si cos nenos, que están indefensos?"
*Falamos soamente da pequena faluza xa que os que reciben golpes máis severos (exemplo co cinto) si están condenadas e case ninguén as defende, polo menos en voz alta pero unha faluza "a tempo" está amplamente aceptado a nivel social
* Cando chegou o límite? Cando a hora de utilizar o último recurso? Como se sabe que non foi demasiado? Hai moitos matices que convén ter en conta, xa que non é o mesmo a faluza puntual que tomalo como norma cada que vez que se queira conducir o menor
*O filósofo José Antonio Marina defende dar unha faluza pero ""sempre nun contexto de cariño e non nun arrebato de nervios" O xuíz de menores de Granada Emilio Calatayud dixo en numerosas ocasións que o azoute se pode dar sempre que sexa no momento oportuno e coa intensidade axeitada. Pero é moi difícil que se dean estes contextos, no 90 % dos casos van acompañados de berros, de ameazas, de intentos de humillar ao menor
*A faluza  explicitar a impotencia e a incapacidade do adulto", di o pedagogo e doutor en Ciencias da Educación Joan Josep Sarrado. Así o percibe o neno e, polo tanto, víveo como unha "vinganza" do pai ou da nai, e non pode ter efectos educativos positivos, asegura
*A faluza ten efectos a moi corto prazo pero a longo prazo, o que acontecerá é que probablemente o pai terá que aplicalo cada vez con máis frecuencia para obter o mesmo resultado
*Sempre oímos que non se traumatiza" aos nenos" "para toda a vida". A cuestión, non obstante, é que convén descartar castigos físicos, simplemente, porque "son innecesarios non teñen ningún obxectivo educativo", e non funcionan", é dicir, non van corrixir o comportamento do menor.
*Pero as outras ferramentas requiren tempo, esforzo e paciencia. "En educación, nada se improvisa". Os procesos de diálogo, de comunicación, de respecto deben empezar moi pronto, canto antes.
*Moitos pais quéixanse de que non son pedagogos e que non saben poñer en práctica as ferramentas educativas pero hoxe en día hai moitos recursos, hai escolas de pais, pódese facer un seguimento moi de preto cos profesores dos centros educativos.....

As alternativas á fazula

- O diálogo. Aínda que poida antollarse inútil, é importante empezar a explicar as decisións que toman os nenos dende que son pequenos, aínda que teñan sete ou oito anos, para ir poñendo os cimentos dunha relación de diálogo.

- A firmeza. É moito máis interesante dicir as cousas con firmeza que berrando.

- O castigo. O castigo debe estar pegado á acción, non esperar, e debe ser contundente dende o principio; castigar se se decide castigar sen ameazar durante moito tempo. Ademais, debe ser axustado e serse mantido a pesar da presión do fillo. Pode ser dende mandalo de cara á parede ou a outro cuarto, ata privalo da tele ou dun xoguete.

- A atención. Os pais deben procurar dedicarlle atención ao neno cando faga as cousas ben, non só cando as faga mal. Hai que saber ignorar algúns comportamentos cos que o menor só quere chamar a atención,

Deporte e dieta para un cerebro máis san

Dende moi antigo díxose que o exercicio ten un impacto positivo e moi saudable sobre o cerebro; pero isto nunca se puidera probar cientificamente ata agora.
No programa REDES, Eduardo Punset entrevista ao neurocientífico  Fernando Gómez-Pinilla que o exercicio é un escudo protector do noso cerebro e un estimulador da nosa aprendizaxe e da nosa memoria.
O video dura media hora pero merece a pena.
 http://www.redesparalaciencia.com/3918/redes/redes-72-deporte-para-un-cerebro-mas-sano

Que é un mestre?

Nenos, estudantes e profesores móstranche que é ser mestre e os valores que leva consigo a profesión

Comprensión lectora. ACL

A próxima semana empezarei a pasar unha proba de compresión lectora a todo o alumnado de primaria.
A proba que utilizo é ACL unha ferramenta que permite ser aplicada individualmente, aínda que a súa forma máis habitual é a aplicación colectiva a un grupo-clase. Así, permite ter unha visión detallada da comprensión lectora de cada un dos alumnos, como tamén do nivel global do grupo
  ACL é un proba que vai dirixida a valorar a comprensión lectora dun xeito amplo, a partir de textos de tipoloxía diversa, con temáticas que se refiren ás diferentes áreas curriculares.


As preguntas recollen as principais dimensións da comprensión lectora: literal, inferencial, reorganizativa e crítica.
Nestas probas os nenos han de inferir, relacionar, sacar conclusións, resumir, secuenciar, prever, emitir xuízos, etc
A partir de textos breves, o alumno ten que responder preguntas en relación co escrito, podendo elixir entre diversas alternativas que lle obrigarán facer un esforzo de aproximación moi grande para seleccionar a que cre máis adecuada, máis próxima ao sentido do texto, á intención do autor, ao contido global ou específico dos termos. obrigaralle a elaborar, non a contestar por simple recordo inmediato, senón a comprender profundamente, dando valor aos xiros, ás intencións non explícitas pero se suxeridas, inferindo o sentido implícito ou deducindo o que se desprende de devandito texto.


COMPRENSIÓN
Comprensión literal
Se concentra en ideas e informacións explicitamente manifestas no texto. As tarefas a realizar son:
-recoñecemento de detalles
-recoñecemento das ideas principais
-recoñecemento dunha secuencia
-recoñecemento comparativo
-recoñecemento da causa e o efecto das relacións
-recoñecemento dos trazos de carácter
Reorganización
Requiere que o alumno analice, sintetice e/ou organice ideas sobre a información explicitamente manifesta no texto que debe ler. Xa que se trata de manipular información explícita algúns inclúena na comprensión literal. As tarefas de reorganización son:
-Clasificar
-Esquematizar
-Resumir
-Sintetizar
Comprensión inferencial
É manifestada polo alumno cando utiliza simultaneamente as ideas e a información explícita do texto por un lado e, por outro, pon en funcionamento a súa intuición e a súa experiencia persoal como base para facer conxecturas e elaborar hipótese. Esixe que o raciocinio e a imaxinación vaian máis alá da páxina imprimida. As tarefas de comprensión inferencial son:
-Dedución dos detalles de apoio
-Dedución das ideas principais
-Dedución dunha secuencia
-Dedución de comparacións
-Dedución de relacións causa e efecto
-Dedución de trazos e carácter
-Dedución de características e aplicación a unha situación nova
-Predición de resultados
-Hipótese de continuidade
-Interpretación da linguaxe figurativa
Comprensión crítica
Requiere que o alumno de respostas que indiquen que fixo un xuízo avaliativo por comparación de ideas presentadas no texto cun criterio externo proporcionado polo profesor, outras persoas competentes ou outras fontes escritas, ou ben por un criterio interno proporcionado polas experiencias, coñecementos ou valores do lector. O alumno pode facer os seguintes xuízos:
-Xuízo de realidade ou fantasía
-Xuízo de feitos ou opinións
-Xuízo de suficiencia e validez
-Xuízo de propiedade
-Xuízo de valor, conveniencia e aceptación.


Os tipos de texto cos que se traballan son
*Narrativo.
*Expositivo.
*Interpretación de datos.
*Interpretación de gráficos.
*Poético.