viernes, 31 de diciembre de 2010

Acompañar: navega cos teus fillos

No canal da páxina do ministerio de educación LEER.ES no seu apartado de familias atopamos varios videos moi interesantes:
Un é este onde da uns prácticos consellos aos pais por se lles regalan un ordenador nestas festas




Acompañar: navega cos teus fillos


domingo, 12 de diciembre de 2010

Informe PISA 2009

O Informe do Programa Internacional para a Avaliación de Estudantes ou Informe PISA polas súas siglas en inglés (Programme for International Student Assessment)  baséase na análise do rendemento de estudantes a partir duns exames mundiais que se realizan cada tres anos e que teñen como fin a valoración internacional dos alumnos. Este informe é levado a cabo pola OCDE, que se encarga da realización de probas estandarizadas a estudantes de 15 anos.  Aínda que é considerado como un sistema "obxectivo" de comparación, a súa formulación está suxeita a moitas críticas, por canto é unha análise meramente cuantitativa.
Na páxina do MEC podedes ver o informe completo con todo tipo de gráficos e as preguntas que se fixeron aos alumnos: http://www.educacion.es/dctm/ministerio/horizontales/prensa/notas/2010/20101207-pisa2009-informe-espanol.pdf?documentId=0901e72b806ea35a

Neste gráfico podedes ver a comparativa entre paises nas tres competencias que se analizan


Gráfico comparativo entre Comunidades Autónomas

Hai moitas cousas que analizar, á miña chámame a atención varias cousas:
1º. -Toda a campaña que se fixo contra as matemáticas en galego; resulta que nesa competencia e nas ciencias (tamén en galego) Galicia obtén mellores resultados que a media de España e en Ciencias superior mesmo á media de OCDE.
2º.-¿Por qué o alumnado dos Países Asiáticos superar por moito ao resto dos demáis países ?
3º.-Déixovos un artigo publicado no País o día 11-12-2010 de PELAYO MOLINERO GETE
.........
"Los adolescentes terminan hartos de sujetos, predicados, simples, compuestas, adjetivas y adverbiales. ¿Por qué no nos limitamos a dar, cuando corresponda, uno o dos cursos de gramática en condiciones, dejando, así, de repetir año tras año la misma copla y nos centramos después en leer, comprender y redactar?

Hace ya años que Luis Landero dijo que un alumno español puede ser capaz de descomponer un editorial de cualquier periódico en todas sus oraciones, simples o compuestas, decirnos si son sustantivas, de relativo o adverbiales propias o impropias, pero que posiblemente si le preguntamos por la posición del editorial ante el problema que se plantea se quede en blanco. Pues en esas estamos. Oscilando entre sesudos análisis oracionales-textuales y triviales lecturas "juveniles"."

martes, 7 de diciembre de 2010

Orientacións para a estimulación da linguaxe (educación infantil)

A mestra de Audición e linguaxe, Miriam García,  redactou estas pequenas recomendacións para estimular a linguaxe.

Pica na imaxe para ver as recomendacións

viernes, 19 de noviembre de 2010

Día Internacional da Infancia

A Asamblea Xeral da ONU aprobou, en 1959, a Declaración sobre os Dereitos do Neno e da Nena.
Por esta razón o 20 de novembro celébrase o Día Internacional dos Dereitos dos Nenos e Nenas
Se queres podes ver a versión dos Dereitos dos nenos e nenas de MAFALDA picando no dibuxo (visto no outeiro de Matilda)


miércoles, 17 de noviembre de 2010

Unha faluza a tempo.......

Acabo de ler o País e encontreime un artigo moi interesante: "EL CACHETE DUELE, PERO NO FUNCIONA"

*Moita xente ve na faluza algo eficaz pero utilizado de forma moi puntual e como último recurso, para marcar claramente un límite a un neno ou a un preadolescente.
*Outros rexéitano xa que "Se non o xustificamos no ámbito da parella, por que si cos nenos, que están indefensos?"
*Falamos soamente da pequena faluza xa que os que reciben golpes máis severos (exemplo co cinto) si están condenadas e case ninguén as defende, polo menos en voz alta pero unha faluza "a tempo" está amplamente aceptado a nivel social
* Cando chegou o límite? Cando a hora de utilizar o último recurso? Como se sabe que non foi demasiado? Hai moitos matices que convén ter en conta, xa que non é o mesmo a faluza puntual que tomalo como norma cada que vez que se queira conducir o menor
*O filósofo José Antonio Marina defende dar unha faluza pero ""sempre nun contexto de cariño e non nun arrebato de nervios" O xuíz de menores de Granada Emilio Calatayud dixo en numerosas ocasións que o azoute se pode dar sempre que sexa no momento oportuno e coa intensidade axeitada. Pero é moi difícil que se dean estes contextos, no 90 % dos casos van acompañados de berros, de ameazas, de intentos de humillar ao menor
*A faluza  explicitar a impotencia e a incapacidade do adulto", di o pedagogo e doutor en Ciencias da Educación Joan Josep Sarrado. Así o percibe o neno e, polo tanto, víveo como unha "vinganza" do pai ou da nai, e non pode ter efectos educativos positivos, asegura
*A faluza ten efectos a moi corto prazo pero a longo prazo, o que acontecerá é que probablemente o pai terá que aplicalo cada vez con máis frecuencia para obter o mesmo resultado
*Sempre oímos que non se traumatiza" aos nenos" "para toda a vida". A cuestión, non obstante, é que convén descartar castigos físicos, simplemente, porque "son innecesarios non teñen ningún obxectivo educativo", e non funcionan", é dicir, non van corrixir o comportamento do menor.
*Pero as outras ferramentas requiren tempo, esforzo e paciencia. "En educación, nada se improvisa". Os procesos de diálogo, de comunicación, de respecto deben empezar moi pronto, canto antes.
*Moitos pais quéixanse de que non son pedagogos e que non saben poñer en práctica as ferramentas educativas pero hoxe en día hai moitos recursos, hai escolas de pais, pódese facer un seguimento moi de preto cos profesores dos centros educativos.....


As alternativas á fazula

- O diálogo. Aínda que poida antollarse inútil, é importante empezar a explicar as decisións que toman os nenos dende que son pequenos, aínda que teñan sete ou oito anos, para ir poñendo os cimentos dunha relación de diálogo.
- A firmeza. É moito máis interesante dicir as cousas con firmeza que berrando.
- O castigo. O castigo debe estar pegado á acción, non esperar, e debe ser contundente dende o principio; castigar se se decide castigar sen ameazar durante moito tempo. Ademais, debe ser axustado e serse mantido a pesar da presión do fillo. Pode ser dende mandalo de cara á parede ou a outro cuarto, ata privalo da tele ou dun xoguete.
- A atención. Os pais deben procurar dedicarlle atención ao neno cando faga as cousas ben, non só cando as faga mal. Hai que saber ignorar algúns comportamentos cos que o menor só quere chamar a atención,


martes, 16 de noviembre de 2010

Deporte e dieta para un cerebro máis san

Dende moi antigo díxose que o exercicio ten un impacto positivo e moi saudable sobre o cerebro; pero isto nunca se puidera probar cientificamente ata agora.
No programa REDES, Eduardo Punset entrevista ao neurocientífico  Fernando Gómez-Pinilla que o exercicio é un escudo protector do noso cerebro e un estimulador da nosa aprendizaxe e da nosa memoria.
O video dura media hora pero merece a pena.
 http://www.redesparalaciencia.com/3918/redes/redes-72-deporte-para-un-cerebro-mas-sano

viernes, 12 de noviembre de 2010

Que é un mestre?

Nenos, estudantes e profesores móstranche que é ser mestre e os valores que leva consigo a profesión

miércoles, 3 de noviembre de 2010

Comprensión lectora. ACL

A próxima semana empezarei a pasar unha proba de compresión lectora a todo o alumnado de primaria.
A proba que utilizo é ACL unha ferramenta que permite ser aplicada individualmente, aínda que a súa forma máis habitual é a aplicación colectiva a un grupo-clase. Así, permite ter unha visión detallada da comprensión lectora de cada un dos alumnos, como tamén do nivel global do grupo
  ACL é un proba que vai dirixida a valorar a comprensión lectora dun xeito amplo, a partir de textos de tipoloxía diversa, con temáticas que se refiren ás diferentes áreas curriculares.


As preguntas recollen as principais dimensións da comprensión lectora: literal, inferencial, reorganizativa e crítica.
Nestas probas os nenos han de inferir, relacionar, sacar conclusións, resumir, secuenciar, prever, emitir xuízos, etc
A partir de textos breves, o alumno ten que responder preguntas en relación co escrito, podendo elixir entre diversas alternativas que lle obrigarán facer un esforzo de aproximación moi grande para seleccionar a que cre máis adecuada, máis próxima ao sentido do texto, á intención do autor, ao contido global ou específico dos termos. obrigaralle a elaborar, non a contestar por simple recordo inmediato, senón a comprender profundamente, dando valor aos xiros, ás intencións non explícitas pero se suxeridas, inferindo o sentido implícito ou deducindo o que se desprende de devandito texto.


COMPRENSIÓN
Comprensión literal
Se concentra en ideas e informacións explicitamente manifestas no texto. As tarefas a realizar son:
-recoñecemento de detalles
-recoñecemento das ideas principais
-recoñecemento dunha secuencia
-recoñecemento comparativo
-recoñecemento da causa e o efecto das relacións
-recoñecemento dos trazos de carácter
Reorganización
Requiere que o alumno analice, sintetice e/ou organice ideas sobre a información explicitamente manifesta no texto que debe ler. Xa que se trata de manipular información explícita algúns inclúena na comprensión literal. As tarefas de reorganización son:
-Clasificar
-Esquematizar
-Resumir
-Sintetizar
Comprensión inferencial
É manifestada polo alumno cando utiliza simultaneamente as ideas e a información explícita do texto por un lado e, por outro, pon en funcionamento a súa intuición e a súa experiencia persoal como base para facer conxecturas e elaborar hipótese. Esixe que o raciocinio e a imaxinación vaian máis alá da páxina imprimida. As tarefas de comprensión inferencial son:
-Dedución dos detalles de apoio
-Dedución das ideas principais
-Dedución dunha secuencia
-Dedución de comparacións
-Dedución de relacións causa e efecto
-Dedución de trazos e carácter
-Dedución de características e aplicación a unha situación nova
-Predición de resultados
-Hipótese de continuidade
-Interpretación da linguaxe figurativa
Comprensión crítica
Requiere que o alumno de respostas que indiquen que fixo un xuízo avaliativo por comparación de ideas presentadas no texto cun criterio externo proporcionado polo profesor, outras persoas competentes ou outras fontes escritas, ou ben por un criterio interno proporcionado polas experiencias, coñecementos ou valores do lector. O alumno pode facer os seguintes xuízos:
-Xuízo de realidade ou fantasía
-Xuízo de feitos ou opinións
-Xuízo de suficiencia e validez
-Xuízo de propiedade
-Xuízo de valor, conveniencia e aceptación.


Os tipos de texto cos que se traballan son
*Narrativo.
*Expositivo.
*Interpretación de datos.
*Interpretación de gráficos.
*Poético.

jueves, 21 de octubre de 2010

Plan Xeral Anual

Este curso, 2010-2011 comezámolo con algunha novidade:
  1. Publicaron unha nova Circular de accións prioritarias para os Departamentos de Orientación. http://www.edu.xunta.es/web/node/1458 
  2. Imos colaborar cunha tese doutoral sobre superdotación
  3. Houbo axustes de recursos humanos e a profesora de Audición e Linguaxe estará dous días no noso colexio en vez dos tres que estaba o ano pasado
  4. Este ano revisaremos o Plan de atención a diversidade
Podes ver o Plan no seguinte enlace:
https://docs.google.com/document/edit?id=1C5moW8c8zRx8GEfOh04nyOMn79vEEqGHt9NL2HD2Ff0&hl=es&authkey=CJqwv7AJ

domingo, 17 de octubre de 2010

Protesta

O sábado 9 de outubre, houbo unha protesta ante as oficinas da Dependencia en Santiago de Compostela fartos de andar entre papeis sen que nada cambie.


Este video saqueino do blog "PENSANDO EN IMÁGENES" blog de Alberto, neno diagnosticado con autismo.
Outro video moi interesante é "EL SONIDO DE LA HIERBA AL CRECER"  espazo para a reflexión e coñecer como viven felices co autismo Anabel e Erik  

sábado, 16 de octubre de 2010

O ordenador na aula

O Centro Internacional de Tecnoloxías Avanzadas (CITA) de Peñaranda preparou unha guía práctica sobre o papel do ordenador na aula para que os profesores aproveiten ao máximo o seu grao de competencia.
Partindo de que o ordenador non é un obxecto invasor nin un foco de atención, senón un elemento máis que debe ser integrado na estratexia de ensino-aprendizaxe na forma e medida que facilite a acción educativa ou estimule unha competencia concreta, entre outras suxestións, aconséllase aos profesores:
  1. Establece na túa aula tres momentos diferentes
    1. Ordenador pechado (non pode utilizarse o ordenador)
    2. O ordenador é un complemento e pode utilizarse para consulta, clarificación, etc.
    3. A tarefa esixe ordenador.
  2. Non te metas en camisa de once varas. Incorpora o ordenador a tarefas nas que o teu grao de competencia che permita facer o seguimento do traballo dos teus alumnos.
  3. A todo hai que afacerse. Ata que o ordenador sexa un elemento máis do ambiente educativo, planifica cada momento en que vaia utilizarse, de forma concreta e para todo un trimestre. Faino progresivamente. No comezo, o uso do ordenador será menor que cando exista o hábito tanto pola túa banda coma por parte dos alumnos.
  4. O ordenador non che fai as tarefas que ti non saibas facer. Só che facilita o camiño. Acostuma os teus estudantes a realizar esquemas ou bosquexos antes de poñerse directamente cunha aplicación. Na medida que as túas destrezas e as súas o permitan, eses pasos previos poden realizarse en papel ou co mesmo ordenador.
  5. Ás veces necesitamos desaprender. Nos primeiros días, prepara algunha sesión cos teus alumnos na que os hábitos dubidosos, as manías ou conceptos equivocados sobre o ordenador na aula, poidan aflorar.
Visto en http://www.lecturalab.org/story/Tips-para-profesores-que-quieren-introducir-el-ordenador-en-el-aula_1841

martes, 12 de octubre de 2010

Problemas de aprendizaxe

¿Que son os problemas de aprendizaxe?
Un problema de aprendizaxe é un trastorno neurolóxico. Un xeito sinxelo de explicar a natureza dun problema de aprendizaxe é que provén dunha diferenza na forma en que os "cables" do cerebro están "conectados". Aínda que os nenos/as con problemas de aprendizaxe son tan intelixentes ou máis intelixentes que os compañeiros/as da súa idade, se se lles educa mediante os métodos convencionais de ensino e aprendizaxe, ou se se lles deixa sós para resolver certos problemas e entender certas tarefas, pode que teñan dificultades para ler, escribir, deletrear, razoar, recordar e/ou organizar información e as matématicas.
¿Cales son os sinais dun problema de aprendizaxe?
Non hai ningún sinal único que indique que unha persoa teña un problema da aprendizaxe.
  • Pode ter problemas en aprender o alfabeto, facer rimar as palabras ou conectar as letras cos seus sons;
  • Pode cometer erros ao ler en voz alta, e repetir ou deterse a miúdo;
  • Pode non comprender o que le;
  • Pode ter dificultades con deletrear palabras;
  • Pode ter unha letra desordenada ou tomar o lapis torpemente;
  • Pode loitar para expresar as súas ideas por escrito;
  • Pode aprender a linguaxe en forma atrasada e ter un vocabulario limitado;
  • Pode ter dificultades en recordar os sons das letras ou escoitar pequenas diferenzas entre as palabras;
  • Pode ter dificultades en comprender bromas, historietas cómicas ilustradas, e sarcasmo;
  • Pode ter dificultades en seguir instrucións;
  • Pode pronunciar mal as palabras ou usar unha palabra incorrecta que soa similar;
  • Pode ter problemas en organizar o que el ou ela desexa dicir ou non pode pensar na palabra que necesita para escribir ou conversar;
  • Pode non seguir as regras sociais da conversación, tales como tomar quendas, e pode achegarse demasiado á persoa que o escoita;
  • Pode confundir os símbolos matemáticos e ler mal os números;
  • Pode non poder repetir un conto en órden (o que aconteceu primeiro, segundo, terceiro); o
  • Pode non saber onde comezar unha tarefa ou como seguir dende alí.
Consellos par pais e nais
  • Aprenda máis sobre os problemas da aprendizaxe. Mentres máis sabe, máis pode axudarse a si mesmo e ao seu neno.
  • Eloxie o seu neno cando a el ou ela lle vaia ben. Os nenos con problema da aprendizaxe renden ben nunha variedade de cousas. Descubra cales cousas lle gustan ao seu neno, tales como bailar, xogar fútbol, ou traballar cos ordenadores. Déalle bastantes oportunidades ao seu neno para perseguir as súas fortalezas e talentos.
  • Descubra como o seu neno aprende mellor. Aprende por medio de experiencias prácticas, ou por medio de mirar ou escoitar? Axude ao seu neno a aprender por medio das súas áreas de fortaleza.
  • Deixe que o seu neno axude coas tarefas domésticas. Estas poden aumentar a súa confianza e destrezas concretas. Manteña as instrucións simples, divida as tarefas en pasos pequenos, e recompense os esforzos do seu neno con eloxios.
  • Faga as tarefas escolares unha prioridade. Lea máis acerca de como pode axudar ao seu neno a ter éxito coas tarefas.
  • Poña atención á saúde mental do seu neno . Estea disposto a recibir asesoramento, o cal pode axudar ao seu neno a tratar coas frustracións, o cal sentirse mellor acerca de si mesmo e aprender máis sobre as destrezas sociais.
  • Fale con outros pais cuxos nenos teñen problemas da aprendizaxe. Os pais poden compartir consellos prácticos e apoio emocional.
  • Reúnase co persoal escolar e axude a desenvolver un plan educacional para tratar coas necesidades do seu neno. Planifique as acomodacións que o seu neno necesita.
  • Estableza unha relación de traballo positiva co mestre do seu neno. Por medio da comunicación regular, poden intercambiar información sobre o progreso do seu neno na casa e na escola.
Consellos para mestres e mestras
  • Aprenda o que máis poida sobre os diferentes tipos de problemas da aprendizaxe.
  • Descubra cales son as potencialidades e intereses do alumno e concéntrese nelas. Proporcione ao alumno respostas positivas e bastante oportunidades para practicar.
  • Revise os arquivos de avaliación do alumno para identificar as áreas específicas nas cales ten dificultade. Fale co Orientador da escola.  Acomode a enseñanza para tratar as necesidades especiais do alumno. Algúns exemplos inclúen:
    • Dividir as tarefas en etapas máis pequenas e proporcionar instrucións verbais e por escrito;
    • Proporcione ao alumno máis tempo para completar o traballo escolar ou probas;
    • Use con estes rapaces as novas tecnoloxías
    • Ensine destrezas para a organización, destrezas de estudo, e estratexias para a aprendizaxe. Estas axudan a todos os alumnos, e en particular a áquellos con problemas da aprendizaxe.
    • Traballe cos pais do alumno para crear un plan educacional especial para cumprir coas necesidades do alumno. Por medio da comunicación regular con eles, poden intercambiar información sobre o progreso do alumno na escola.
Recursos
http://www.ldonline.org/features/espanol

lunes, 4 de octubre de 2010

Decálogo para formar un novo delincuente

O xuíz de menores de Granada, Emilio Calatayud propón este decálogo para que os nosos fillos se convertan en delincuentes

 

1. Comience desde la infancia dando a su hijo todo lo que pida. Así crecerá convencido de que el mundo entero le pertenece.
2. No se preocupe por su educación ética o espiritual. Espere a que alcance la mayoría de edad para que pueda decidir libremente.
3. Cuando diga palabrotas, ríaselas. Esto lo animará a hacer cosas más graciosas.
4. No le regañe ni le diga que está mal algo de lo que hace. Podría crearle complejos de culpabilidad.
5. Recoja todo lo que él deja tirado: libros, zapatos, ropa, juguetes. Así se acostumbrará a cargar la responsabilidad sobre los demás.
6. Déjele leer todo lo que caiga en sus manos. Cuide de que sus platos, cubiertos y vasos estén esterilizados, pero no de que su mente se llene de basura.
7. Riña a menudo con su cónyuge en presencia del niño, así a él no le dolerá demasiado el día en que la familia, quizá por su propia conducta, quede destrozada para siempre.
8. Déle todo el dinero que quiera gastar. No vaya a sospechar que para disponer del mismo es necesario trabajar.
9. Satisfaga todos sus deseos, apetitos, comodidades y placeres. El sacrificio y la austeridad podrían producirle frustraciones.
10. Póngase de su parte en cualquier conflicto que tenga con sus profesores y vecinos. Piense que todos ellos tienen prejuicios contra su hijo y que de verdad quieren fastidiarlo.


miércoles, 8 de septiembre de 2010

Carta a un mestre. Elisa M. Mosser

Mestre; a ti diríxome. Ti que has de pulir a miña alma e moldear o meu corazón, compadécete da súa fraxilidade.

Non me mires con cello adusto. Se non te comprendo aínda, ten paciencia. Non reprima sempre o teu xesto os meus impulsos. Non che moleste a miña buliciosa alegría; compártea. Non ateigues a miña débil intelixencia con nocións superfluas.

Ensina o útil, o verdadeiro e o belo. O belo! Mestre: que os meus ollos aprendan a ver e a miña alma a sentir. Desentraña a beleza de canto rodea e faima gustar.

Trátame con dozura, mestre, agora que son pequeno, quen sabe as dores que me deparará o destino e, no medio deles, o recordo da túa benevolencia será benfeitor estímulo.

Non me rifas inxustamente; descobre ben a causa da miña falta e verás sempre atenuada a miña culpabilidade.

Ámame, mestre, como ama o pai ás súas criaturas, que eu, tamén aínda que non saiba demostrarcho, amarei moito, mañá máis que hoxe.

Se me insignias con amor, as túas leccións serán proveitosas, pero se non me amas, non poderei comprenderte nunca.

Cultívame, mestre, como o xardineiro ás florecillas que lle dan encanto e aroma, eu tamén perfumarei a túa existencia no incenso perenne do recordo e a gratitude. Eu hei de ser a túa obra mestra, procura compracerte dela.

Mestre, bo mestre, que has de dar luz aos meus ollos, alento ao meu cerebro, bondade ao meu corazón, beleza á miña alma, verdade ás miñas palabras, rectitude aos meus actos. Pai intelectual, bendito sexas.

jueves, 2 de septiembre de 2010

De volta

De novo no cole e coa pilas renovadas.

Este ano comezamos sen preocupacións de saúde (gripe A) pero con preocupacións políticas (decreto do plurilingüismo).
Quero deixarvos uns documentos que me pasou a compañeira Luisa Jonte que dá recomendacións para os pais e nais.










domingo, 27 de junio de 2010

Memoria final de curso

Chega o final de curso e antes de marcharnos de vacacións é momento de facer balance do departamento de orientación.
Fixemos a memoria do departamento e a aprobamos o 24-06-2010 e tan so queda aprobala, xunto coa memoria do centro no Claustro e no Consello Escolar o día 28.
Se queredes votarlle unha ollada picar no enlace e veredes que a gran diferencia coa do ano pasado é que como non comparto Orientación co colexio Mestres Goldar as diferentes actuacións aumentaron moitísimo con respeto ao curso pasado, moi especialmente as intervencións con pais e nais e polo tanto os asesoramentos aos titores e titoras.

MEMORIA FIN DE CURSO DO DEPARTAMENTO DE ORIENTACIÓN 2009-2010


Bo verán

jueves, 17 de junio de 2010

Coñecendo o instituto


Hoxe, o alumnado de sexto foi ao IES de Beade onde cursarán o próximo ano primeiro da ESO.

Fomos camiñando dende o noso colexio e ás 10,30 chegamos ao IES onde nos xuntamos co alumnado de Coutada-Beade, Sárdoma e Mestres Goldar que tamén estarán o próximo ano neste instituto.

No salón de actos esperábannos antigos alumnos destes centros, a orientadora e o director do IES.

Despois das pertinentes presentacións os alumnos bombardearon os membros da mesa a preguntas que contestaban amablemente e cando había dúbidas era ou o director ou a orientadora os que respondían aos rapaces

Unha vez respondidas todas as dúbidas dos alumnos dividímonos en dous grupos e pasamos a coñecer as instalacións: a cafetaría, a clase de educación física, o pavillón de deportes, a aula de informática, a aula de tecnoloxía, a biblioteca, o laboratorio de química e algunha máis que seguro que se me esquece.

Antes de regresar, compartiron o recreo das 12 co alumnado do IES.

Unha visita que realizamos todos os anos e que axuda aos nenos e nenas de sexto a perder o medo do paso ao instituto.

Picar na imaxe para coñecer cousas sobre o IES de Beade

viernes, 11 de junio de 2010

Resultados das probas do alumnado de 2º, 4º e 6º

O pasado mes de maio aplicámoslle ao alumnado de 2º, 4º e 6º  unha proba (BADyG) que intenta medir as aptitudes, tanto xerais como diferenciais, dos nenos e nenas.


O vindeiro martes 15 de xuño, no salón de actos do colexio, explicaremos en que consistiu a proba e que aptitudes xerais e diferenciais miden, para poder así entender os resultados que obtiveron os nosos fillos.

O horario da reunión será:
  • Segundo................16,30 horas
  • Cuarto...................17 horas
  • Sexto.....................17,30 horas
Os resultados só se darán, en sobre pechado, aos pais ou nais que acudan á reunión-explicativa.

QUE PODEMOS FACER AO COÑECER OS RESULTADOS?

  • Quedarvos coa idea global do resultado, máis que afondar nunha proba en particular que pode estar sesgada.
  • Podedes consultar ao orientador as dúbidas que vos xurdan.
  • Se os resultados son altos e as notas non brillan especialmente, podedes animarlles e podedes ter a seguridade de que como a capacidade non é un problema para el, haberá que reforzar as outras áreas que seguramente serán deficitarias, como quizá a vontade, a motivación, a constancia, a conducta.
  • Se os resultados son baixos, é posible que ao mesmo tempo as súas cualificacións sexan baixas. Neste caso, a proba confírmanos que hai unha dificultade obxectiva que explica unha parte das súas dificultades e, debemos axudarlle a estudiar, a comprender e a facer as tarefas, porque o mozo necesitará compensar con máis traballo o que ten de deficitario a intelixencia.
  • Se os resultados son baixos e as notas medias, é que ou ben o test non ten validez, ou ben está compensando con dedicación parte das súas deficiencias.
QUE NON É CONVENIENTE FACER
  • Non é conveniente nin deprecialos nin obsesionarse con eles.
  • Tampouco convén facer comparacións entre irmáns ou parentes.
  • Non é necesario contarlles ao detalle os resultados, pois para eles o concepto de intelixencia non ten o mesmo significado que para nós.
  • Se son negativos, é mellor non mencionalos.
  • En definitiva trátase de usalos con prudencia e a vosa tarefa como pais é empregalos para axustar a esixencia ás súas verdadeiras posibilidades e axudar alí onde se detectan carencias.
¿ATA QUE PUNTO O TEST É VERAZ?
  • A intelixencia é unha facultade superior do ser humano, e dada a súa complexidade, resulta difícil de avaliar e de medir. Por isto mesmo é necesario tomar os datos que se ofrecen neste informe con cautela. Ademais, hai varios aspectos que poden distorsionar os resultados como son o cansazo, a falta de atención, o ambiente da clase, a motivación, o estado de ánimo, as preocupacións, as explicacións máis ou menos acertadas da persoa que pasa a proba, etc.
  • Neste sentido, hai nenos que deron nalgunha proba un valor baixo, cando en realidade sabemos que a súa capacidade e preparación é maior. Non ten maior importancia, pode significar que naquel preciso momento houbo algún dos factores mencionados que lle interferiu.
  • Tamén, en ocasións, a razón é o concepto de intelixencia funcional, é dicir, o neno é máis capaz, pero funcionalmente, traballa cun ritmo inferior ás súas posibilidades. Os seus recursos emprégaos a ese ritmo.
  • Como a intelixencia pode evolucionar, non se poden facer prediccións rigurosas de futuro con estes datos. Son a expresión mínima da súa capacidade, non o seu límite superior.
  • Ademais, insistimos niso, o éxito ou o fracaso escolar depende tamén doutros factores cruciais como son a motivación e os hábitos de estudio e dos cales aquí non hai referencias.
  • En definitiva, a finalidade da proba é dar pistas para orientar ao alumno no terreo académico, actuando sobre os seus déficits e potenciando as súas habilidades.
Para ver máis información das probas:

domingo, 6 de junio de 2010

Aclaracións sobre as axudas a NEE

*A Orde podedes lela na seguinte dirección:  http://www.boe.es/boe/dias/2010/06/05/pdfs/BOE-A-2010-9019.pdf

*A necesidade específica de apoio educativo derivada de minusvalidez ou trastornos graves de conduta ten que estar acreditada por algunha das seguintes vías:

  • Certificado dun equipo de valoración e orientación dun centro base do Instituto de Maior e de Servizos Sociais ou órgano correspondente da comunidade autónoma.
  • Certificado dun equipo de orientación educativa e psicopedagóxica ou do departamento de orientación dependentes da administración educativa correspondente.
  • Certificado de minusvalía.
*O alumnado que presenta necesidades educativas especiais asociadas a minusvalidez ou a trastornos graves de conduta poderá obter axuda para os seguintes conceptos e nas seguintes contías máximas:

  • Ensino: ata 862,00 euros.
  • Transporte escolar: ata 617,00 euros.
  • Comedor escolar: ata 574,00 euros.
  • Residencia escolar: ata 1.795,00 euros.
  • Transporte para traslado de fin de semana de alumnos internos en centros de educación especial: ata 442,00 euros.
  • Transporte urbano: ata 308,00 euros.
  • Libros e material didáctico:
  • Educación Primaria, Educación Secundaria Obrigatoria, e Formación para a transición á vida adulta: ata 105,00 euros.
  • Resto de niveis do ensino postobrigatorio: ata 204,00 euros.
  • Reeducación pedagóxica ou da linguaxe: a que en cada caso se fixe como necesaria e suficiente, en aplicación das regras do apartado 6 do presente artigo, cun límite máximo de 913,00 euros para cada unha delas.
*Os subsidios por necesidades educativas especiais asociadas a minusvalidez ou trastornos de conduta poderán concederse unicamente para os conceptos de transporte escolar ou urbano e comedor e polas mesmas contías sinaladas para estes nas axudas.

*As axudas de ensino teñen por obxecto o pagamento dos gastos que ocasionen a inscrición e asistencia do alumno a un centro, e non poderán concederse cando as unidades ou seccións do devandito centro estean atendidas por profesorado dependente das administracións educativas ou sexan sostidas con fondos públicos. (no noso centro non se poden pedir)
*Poderán concederse axudas para transporte urbano, cando así se xustifique polo tipo de deficiencia do alumno e a distancia do domicilio familiar ao centro educativo.
*As axudas de residencia unicamente se concederán para alumnos que fagan uso deste servizo, e son incompatibles coas axudas de comedor e de transporte.
*As axudas de trasporte escolar non se poden pedir xa que o temos gratuito
*As axudas de comedor escolar se poden pedir
*Para a asignación das axudas de reeducación pedagóxica ou da linguaxe, que serán compatibles coas demais, observaranse as seguintes regras:
  • Informe específico do equipo de orientación educativa e psicopedagóxica ou do departamento de orientación no que se detalle a asistencia educativa que se considere necesaria para a súa corrección, a duración previsible da asistencia e as condicións que garantan a súa prestación.
  • Certificación expedida polo inspector da zona ou do equipo de orientación dependente das administracións educativas no que se indique a necesidade de recibir estes tratamentos ademais da atención pedagóxica proporcionada polo centro no que está escolarizado. (encárgase o colexio)
  • Certificación acreditativa do custo do servizo expedida polo centro ou reeducador que o preste. (O firma o Gabinete)

jueves, 3 de junio de 2010

Axudas para alumnado con necesidades específicas de apoio educativo

http://www.boe.es/boe/dias/2010/06/05/pdfs/BOE-A-2010-9019.pdf

Xa teño os impresos das axudas para os alumnos con necesidades específicas de apoio educativo. Normalmente chamo persoalmente a  estas familias pero pode existir algún caso que non estea baixo o meu control como poden ser aalumnos que teñen certificado de minusvalía e non o comunicaron o centro porque non lle afecta escolarmente esta minusvalía.
Fago un pequeno resumo desta convocatoria:
1.-TIPOS DE AXUDAS
*AXUDAS DIRECTAS PARA ALUMNADO CON NECESIDADES EDUCATIVAS ESPECIAIS ASOCIADAS A DISCAPACIDADE O TRASTORNO GRAVE DE CONDUTA.
  • Enseñanza
  • Transporte escolar
  • Comedor escolar
  • Residencia escolar
  • Transporte para traslado de fin de semana de alumnos internos
  • Transporte urbano
  • Libros e material didáctico
  • Reeducación pedagóxica e da lingiaxe
*SUBSIDIOS PARA ALUMNADO CON NECESIDADES EDUCATIVAS ESPECIAIS ASOCIADAS A DISCAPACIDADE O TRASTORNO GRAVE DE CONDUTA E PERTENECIENTE A FAMILAS NUMEROSAS.
  • Transporte escolar
  • Transporte urbano
  • Comedor
*AXUDAS A ALUMNADO CON NECESIDADE ESPECÍFICA DE APOIO EDUCATIVO ASOCIADA A ALTAS CAPACIDADES INTELECTUAIS
  • Programa específico
2.-REQUISITOS
*XERAIS
  • Ter necesidade específica de apoio educatico asociada a discapacidade ou trastorno grave de conducta, acreditada por un equipo de valoración dos Servicios Sociais ou polo departamento de orientación do centro
  • Ter cumpridos 2 anos
  • Estar matriculado nun centro de específico ou ordinario que escolaricen alumnos con NEE.
*ECONÓMICOS
  • Non se pode superar certos umbrais de renta
Umbrais da renta familiar:

*Familias dun membro: 11.937,00 euros.
*Familias de dous membros: 19.444,00 euros.
*Familias de tres membros: 25.534,00 euros.
*Familias de catro membros: 30.287,00 euros.
*Familias de cinco membros: 34.370,00 euros.
*Familias de seis membros: 38.313,00 euros.
*Familias de sete membros: 42.041,00 euros.
*Familias de oito membros: 45.744,00 euros.
A partir do oitavo membro se engdirán 3.672 euros por cada novo membro computable da familia.
*Nos subsidios, ser membro de familia numerosa  non se esixen requisitos económicos
3.-¿ONDE SE OBTEÑEN OS IMPRESOS?
No centro escolar ou descargarlo na paxina do MEC
4.-DOCUMENTACIÓN A PRESENTAR
  • Fotocopia do DNI do solicitante e dos membros da familia maiores de 14 anos
  • Datos identificaativos da conta na que desexa percibir a axuda. Debe figurar como titular o alumno que solicita a axuda.
  • Certificado de minusvalía ou certificado do Departamento de Orientación do Centro
  • Se presenta algunhaa outra circunstancia(ex : familia numerosa) fotocopia
5.- ¿ONDE SE PRESENTA?
No centro docente donde vaia a cursar os estudios durante o curso 2010/11

Algo pequeñito

Se a canción de Eurovisión que representaba a España lle puxesen esta letra: seguro que tivésemos gañado.



E na escola, xa sabedes: un 5% menos


Visto en http://bibliotics.blogspot.com/

miércoles, 26 de mayo de 2010

PLDA: máis que un teito

Onte rematamos os talleres. Cando estabamos en pleno traballo levamos a grata sorpresa da visita da Concelleira na Área de Benestar Social María Xosé Méndez Piñeiro que explicounos por riba o que é o PLDA (Plan Local sobre Drogodependencias e outras adiccións)




Traballamos aspectos como os límites, as normas, a autoridade, estilos educativos (autoritarios, demacráticos sobreprotectores, permisivos) efectos dos estilos educativos nos fillos, cómo levamos a cabo todo isto nas nosas casas,.....todo moi interesante e productivo.

Por a miña parte, cada vez máis animado xa que estas actividades para pais e nais cada vez teñen máis éxito.



domingo, 23 de mayo de 2010

Máis que un teito

Recordade que o martes 25 teremos a segunda sesión dos talleres "máis que un teito" onde traballaremos: normas e límites, comunicación. "Educamos para prevenir"
http://oteropedrayo.blogspot.com/2010/05/mais-que-un-teito.html
http://www.podemosprevir.org/

viernes, 21 de mayo de 2010

1 gol

Agora que o noso seleccionador deu a lista dos xogadores que irán ao mundial anímovos a que vos unades á campaña 1GOL que ten como fin de informar sobre a necesidade de escolarización de nenas e nenos africanos.
Hai 72 millóns de nenos e nenas sen escolarizar en todo o mundo, unha cifra que supera a de todos os alumnos de primaria de Europa, EUA, Canadá e Australia. O mundo ten a oportunidade de lograr que todos os nenos teñan acceso á educación e saian da pobreza.


"En 2010, a Copa Mundial da FIFA de Sudáfrica representa unha ocasión crucial: será a primeira vez que a Copa Mundial se celebre no continente africano. Cando todas as miradas estean postas en África o próximo xuño, esixiremos a todos os dirixentes mundiais que fagan posible 1 GOL: Educación para Todos e Todas.


Os dirixentes mundiais teñen o poder, os recursos e os coñecementos para que este obxectivo se faga realidade. Neste vídeo sobre a 'Educación para Todos e Todas' realizado por Richard Curtis, terás oportunidade de coñecer máis.


1 GOL esixirá a todos os dirixentes que fagan realidade a Educación para Todos e Todas. Para que poidamos conseguir o noso obxectivo, 1 GOL, necesitamos da túa axuda e apoio. Únete a 1 GOL e axúdanos a conseguir o noso obxectivo de 'Educación para poñer fin á pobreza".

http://www.join1goal.org/home.php


miércoles, 12 de mayo de 2010

Taller para pais/nais "Máis que un teito"

Onte tivemos un taller dirixido por David (pedagógo e traballador de Érguete) onde entre todos traballamos durante dúas horas temas como: a educación, normas, límites, os nosos fillos e fillas,......
Todos participamos e dimos as nosas opinións sobre os diversos temas tratados.
Un taller, penso, que ameno pero moi que moi produtivo......ademáis acompañado duns ricos bombóns.
O próximo taller será o día 25 ás 5 da tarde xa que o día 18 non hai clase.

viernes, 7 de mayo de 2010

Máis que un teito

Os próximos martes 11, 18 e 25 de 17 a 19 horas teremos un programa preventivo para pais e nais co fin de axudar a que a actuación familiar evite a aparición de problemas relacionados coas drogas.

O programa será desenvolvido por PLDA (Plan local sobre drogodependencias e outras adiccións do Concello de Vigo) e utilizarán unha metodoloxía de dinámicas de grupo, debates, análise de casos e postas en común e os seus contidos serán:
 Normas e límites: educar para previr
 Comunicación pais/nais/titores – fillos/as
 Resolución de conflitos

Como sempre pedimos que non se traian nenos pequenos.
As sesións serán na aula de música situada na primeira planta.

Máis información en: http://www.podemosprevir.org/

viernes, 30 de abril de 2010

Redes (25/04/2010): Cambiar o cerebro para cambiar o mundo

Estamos programados para cambiar, para aprender e para deixar que o noso ámbito moldee o substrato dos nosos pensamentos: o cerebro. Se queremos mellorar o noso comportamento cos demais e co noso ámbito natural haberá que traballar niso dende os primeiros anos, como facemos para aprender a falar ou a tocar un instrumento. En Redes, escoitamos as propostas de Richard Davidson, neuropsicólogo da Universidade de Wisconsin-Madison, para mellorar a educación. Co psicólogo Daniel Goleman, tamén descubriremos como consumir no futuro para ser uns mellores hóspedes deste planeta.

martes, 27 de abril de 2010

Relación nenez - vellez

Estupenda curtametraxe que debes ver ata o final

jueves, 22 de abril de 2010

Hiyab

Agora que se abriu de novo o debate sobre o "hiyab" póñovos  a curtametraxe que xa hai tempo colguei neste blog


¿Que está a acontecer coa nena do instituto madrileño? Simplemente que no centro educativo, o regulamento de réxime interno non permite que ningún alumno leve a cabeza tapada e  cúmprese o regulamento.


Repasando o regulamento de réxime interno do noso centro, non aparece nada que impida aos alumnos ir coa cabeza cuberta, polo que no noso centro podería estar.
É tí ¿que opinas?

viernes, 16 de abril de 2010

Charla: Aprender a quererse


Onte, Luisa Jonte brindounos unha interesante charla onde analizamos as diferenzas entre autoestima e autoconcepto, vimos como é a imaxe dun mesmo nas distintas idades, cales son os compoñentes da autoestima, como repercute no rendemento escolar e ao final nos deu dez suxestións para estimular a autoestima

Mostrounos un fermoso conto


E antes de darnos uns documentos e rematar a sesión, ensinounos un gran tesouro que garda dende moi pequena, de verdade que é un belísimo tesouro.



Déixovos os documentos que entregou:

sábado, 10 de abril de 2010

Aprender a quererse

O próximo xoves 15, ás 18 horas haberá no salón de actos do colexio, unha charla impartida por LUISA JONTE pedagoga, especialista en Pedagoxía Emocional e actualmente exercendo a xefatura do Departamento de Orientación nos colexios "Mestres Goldar" e "Sárdoma-Moledo" cuxo título será: APRENDER A QUERERSE” e tratará sobre os seguintes puntos:
  1. Que é a autoestima
  2. A imaxe de si mesmo nas distintas idades.
  3. Cómo repercute a autoestima no rendemento escolar.
  4. Cómo se constrúe a autoestima.
A sesión vai ser interactiva.
Como sempre pedimos que non se traian nenos pequenos.

jueves, 8 de abril de 2010

8 de abril, Día Internacional do Pobo Xitano

Esta data, institucionalizada xunto á bandeira e o himno xitanos no primeiro Congreso Mundial Roma/Xitano celebrado en Londres en 1971, tivo nos últimos anos unha importante difusión tanto en España coma en numerosos países dos cinco continentes. Este ano está previsto que arredor desta data se celebren diversos actos culturais, lúdicos e institucionais (entre eles unha recepción no Parlamento Europeo e en varios parlamentos autonómicos españois).


A comunidade xitana está constituída por máis de 10 millóns de persoas que habitan en numerosos países de todo o mundo. En Europa constitúe a minoría étnica máis importante e numerosa, con máis de 8 millóns de persoas. Precisamente este ano adoptouse por oito gobernos da Europa central e do Leste a "Década para a Inclusión dos Xitanos 2005-2015" auspiciada polo Banco Mundial e a Fundación Soros1.

A celebración do Día Internacional dos Xitanos supuxo nos últimos anos unha importante ocasión para o recoñecemento dos xitanos, a súa historia, a súa lingua e a súa cultura. Se ben durante un tempo foi unha celebración que pasaba desapercibida, actualmente é conmemorada en países dos cinco continentes, como unha chamada de atención á discriminación que, en moitas ocasións aínda sofre esta comunidade.

No noso Centro temos unha poboación xitana do 5% estando plenamente integrados derrubando todos os prexuízos que tiñamos sobre o mundo xitano


martes, 30 de marzo de 2010

2 de abril: día internacional para a concienciación sobre o autismo

Resolución aprobada por la Asamblea General de la ONU, en la 76ª sesión plenaria 18 de diciembre de 2007 por la que se aprueba que:


“Consciente de que el autismo es una discapacidad permanente del desarrollo que se manifiesta en los tres primeros años de edad y se deriva de un trastorno neurológico que afecta al funcionamiento del cerebro, de que afecta principalmente a los niños de muchos países, con independencia de su sexo, raza o condición socioeconómica, y de que se caracteriza por deficiencias en la interacción social, problemas en la comunicación verbal y no verbal y patrones de comportamiento, intereses y actividades restringidos y repetitivos.
Profundamente preocupada por la prevalencia y la elevada incidencia del autismo en los niños de todas las regiones del mundo y por los consiguientes problemas de desarrollo que afectan a los programas a largo plazo de salud, educación, capacitación e intervención emprendidos por los gobiernos, las organizaciones no gubernamentales y el sector privado, así como por sus terribles consecuencias en los niños, sus familias, las comunidades y la sociedad.
Recordando que el diagnóstico precoz y la investigación y la intervención apropiadas son vitales para el crecimiento y el desarrollo de la persona, decide designar el 2 de abril Día Mundial de Concienciación sobre el Autismo, que se observará todos los años a partir de 2008”.

No blog http://mara.blog.zm.nu/2010/03/24/light-it-up-blue/ nos informa que a noite do 1 de abril diversos edificios emblemáticos en EUA e o mundo, incluíndo o Empire State Building de Nova York e a Torre CN de Toronto, Canadá iluminaranse coa cor azul, co obxecto de sensibilizar sobre o autismo e como conmemoración o Día Mundial de Concienciación sobre o Autismo, o Venres, 2 de abril.
Tamén nos piden que fagamos algunhas cousas para poder concienciar a xente:
  • Use un PIN coa figura da peza dun crebacabezas durante todo o mes de Abril, e fala á xente sobre o significado deste.
  • Cambia a imaxe do teu perfil de Facebook polo logotipo de Light It Up Blue e convence os teus amigos de que fagan o mesmo.
  • Pon un escrito no teu blog sobre este tema para aumentar a difusión
  • Agrega o logotipo de Light It Up Blue en todos os teus correos electrónicos e escribe os teus correos en azul!
  • O 2 de abril leva roupa de cor azul e convence os teus compañeiros de traballo e amigos que vistan de azul tamén. Toma fotos e engádeas á galería de Flickr.  


lunes, 29 de marzo de 2010

A familia e a súa relación coa escola

No blog do meu compañeiro Fran http://franpete.blogspot.com/ vin este interesante post que copio literalmente
A familia constitúe pola súa propia natureza o principal e primeiro núcleo de educación dos fillos. A ela correspóndelle un importante papel educativo aínda que teña que delegar parte das súas tarefas e haxa de compartir a responsabilidade da educación e o crecemento dos fillos con outras institucións, como son os centros educativos.
A sociedade actual esixe dos seus novos membros un tal cúmulo de coñecementos e preparación que dificilmente unha familia é capaz de atendelos só cos seus recursos. É por iso polo que os pais delegan parte das súas funcións educativas na escola, os institutos e a universidade.
Por suposto, tampouco, a escola por se soa pode cubrir todas as necesidades educativas. É absolutamente imprescindible, polo tanto, que entre a familia e a escola haxa un alto grao de comunicación e cooperación nas tarefas educativas.
Nas primeiras etapas educativas a colaboración entre os pais e a escola adoita ser máis alta que en etapas posteriores, se ben isto ten unha clara explicación dada: a maior complexidade dos estudios no instituto, as mesmas esixencias dos fillos, que non se queren ver acompañados polos pais, e, por último, a multiplicidade de profesores que imparten as diferentes materias aos nosos fillos.

Necesidade e importancia da educación familiar.

Razóns de tipo biolóxico, psicolóxico e social, así como de formación da personalidade e o carácter dos fillos xustifican a importancia e a necesidade da función educadora da familia. Pero ademais a familia achega un proxecto vital común onde hai un forte compromiso emocional e unha rede de apoios, que permite á familia aparecer como o mellor lugar para acompañar a persoa na superación dos cambios e dificultades da súa vida.
Os verdadeiros valores humanos e sociais apréndense en familia. Apréndense día a día, minuto a minuto. Os valores do traballo, do esforzo, a capacidade de ser responsables, ... atopan no ambiente familiar o primeiro e máis esencial dos lugares para o seu desenvolvemento.

Que entendo por familia?

Familia é cando un home e unha muller casan e teñen fillos. Esta non é unha definición válida, o que define unha familia non se a súa composición nin os lazos biolóxicos, senón as relacións de afecto e coidado mutuo que se dan no seu seo. É a asociación creada polas leis da natureza.
A necesidade da colaboración familia - centro educativo no proceso educativo.
A difícil tarefa, que a ambos os dous nos atinxe: a educación dos fillos, seranos máis proveitosa e satisfactoria se partimos dunha predisposición á colaboración e apoio mutuo. Esa relación de colaboración que debe existir entre o centro educativo e familia esixe unha forte coordinación, un intenso intercambio de información e apoios continuados.
A participación dos pais no proceso educativo dos seus fillos, ademais de repercutir de forma beneficiosa sobre o neno, ten grandes vantaxes para os propios pais, pois, ademais de facerlles coñecer e comprender mellor ao seu fillo, failles sentirse útiles ante el ao ser capaces de axudalos a afrontar os seus problemas.

Formas de colaborar.
1.-Co titor e por suposto co resto do profesorado. Para
  • Intercambio de información.
  • Seguimento do proceso educativo.
  • Colaboración para a mellora do rendemento.
  • Corrección de malos hábitos de estudio ou aprendizaxes non alcanzadas.
O podemos facer:
  • Realizando visitas periódicas ao titor, ou chamándoo por teléfono.
  • Tomando co titor ou o profesor acordos de traballo a realizar polo alumno e realizando o seu seguimento.
2.-Co traballo na casa para:
  •  Control do horario de estudio diario.
  • Facilitación das condicións desexables de estudio.
  • Seguimento das tarefas de estudio. Revisión dos seus cadernos e da súa axenda.
O podemos facer:
  • Revisando todos os días o seu horario de clase, preguntándolle polo realizado e polo que lle queda por facer.
  • Contactando con frecuencia co profesorado para coñecer as dificultades e necesidades de estudio do fillo.
3.-Coas actividades complementarias para:
  • Facilitación de oportunidades de enriquecemento cultural e formativo.
  • Seguimento e control destas.
O podemos facer:
  • Apuntándoo a asociacións ou clubs (deportivos e culturais).
  • Aproveitando as ocasións de visita a exposicións e actos culturais.
4.-Co resto da familia.
  • Cunha actitude de asesoramento e apoio permanente
  • Responsabilizándoos nas tarefas de casa.
O podemos facer:
  •  Establecendo co alumno un diálogo continuado sobre as súas preocupacións e desexos.
  • Obrigándoo a responsabilizarse de colaborar nalgunha tarefa da casa.

jueves, 25 de marzo de 2010

Trastornos da aprendizaxe

Os trastornos da aprendizaxe defínense en base a un rendemento escolar por debaixo do esperado nas capacidades para a lectura, o cálculo e/ou a expresión escrita tendo en conta:
*a idade cronolóxica do alumno/a
*a súa escolarización
*o seu nivel intelectual

O TRASTORNO DA LECTURA
Inclúe as dificultades de acceso ás competencias lectoras que se dan nestes tres aspectos:
  1. Na exactitude lectora, tanto dificultyades relativas ao código lingüístico (confusións, omisións, adicións, inversións, alteracións no proceso lector) como as que fan referencia á mecánica lectora (soletreo, detencións, atascos, saltos de liñas)
  2. Na velocidade lectora
  3. Na comprensión lectora,

O TRASTORNO DO CÁLCULO

É a dificultade de acceso ás competencias matemáticas en relación a:

  1. Os procesos básicos, relativos á comprensión da conservación, reversibilidade, realización de clasificacións, seriacións e outras operacións lóxicas matemáticas
  2. O sistema numérico, en canto ás dificultades nos principios de estabilidade dos números, á cardinalidade, á abstracción, á irrelevancia da orde e ás dificultades no sistema de numeración
  3. A realización de cálculos numéricos, tales como comprensión das operacións, a mecánicadas operacións e as vinculadas aos erros conceptuais
  4. A lectura simbólica numérica
  5. A resolución de problemas matemáticos

O TRASTORNO DA ESCRITURA
Fai referencia ás dificultades no acceso ás competencias gráficas nos seguintes aspectos:

  1. Proceso grafomotriz ou disgrafía, en referencia aos sinistroxiros, déficits na presión, dificultades na direccionalidade, regularidade e lexibilidade dos grafismos e ao emprego do espazo gráfico
  2. Ortofrafía ou disortografía, realizar substitucións, omisións, engadir e/ou invertir os grafemas, facer unións, separacións inadecuadas de sílabas, palabras ou frases, e erros na ortografía regrada.
  3. Procesos de expresión e composición, dificultades relativas ao formato da escritura, expresividade e dominio das técnicas de expresión: descrición, narración, exposición, ...

Orientación e respostas educaticas. ALUMNADO CON TRASTORNOS DA APRENDIZAXE. Xunta de Galicia

Se algunha das fotografías, debuxos... que aparecen neste blog están suxeitas a dereitos de autor, póñanse en contacto con nós e serán retirados.