miércoles, 25 de noviembre de 2009

Nenos sobreprotexidos

Ultimamente están acudindo moitas nais ao meu despacho que sobreprotexen aos seus fillos ou fillas.
Pero que é un pai ou nai sobreprotector.
Déixovos un pequeno resumo de http://www.youtube.com/user/hectoramadormatehual e un vídeo dun programa de televisión da República Dominicana, que aínda que ten algún ton machista, dános bastantes claves sobre este tema

"Os pais sobreprotectores son aqueles que se pasan horas cavilando e preocupándose dos seus fillos. Non é necesariamente consentir a un fillo, é unha implicación emocional intensa e excesiva, e que, ademais, leva á necesidade de controlar ao fillo. Todo isto leva a unha dependencia tanto dos pais cara aos fillos como dos fillos cara aos pais, aínda que aparentemente poida parecer unha relación estupenda, isto pode traer graves problemas no futuro dos fillos, que se manifestará de forma palpable na súa idade adulta, aínda que ninguén saberá cales foron as causas desas características, que poden chegar a converterse en problemas de personalidade"

Os pais pensan que amar, é facer o camiño máis fácil aos fillos, cando en realidade ademais de amor os nenos necesitan:
  • Adaptación e recoñecemento do que realmente son
  • Respecto e tolerancia das súas ideas e sentimentos
  • Liberdade para tomar decisións
  • Apontoar as calidades e aceptar as limitacións
  • Potenciar a creatividade
  • Sentimento de contribuír a facer algo
  • .....

¿Que leva a un pai a sobreprotexer ao seu fillo?

  • Para apoiar a súa propia autoestima: unha persoa que nunca se sinte ben consigo mesmo intenta compensarse demostrando que pode ser un bo paai ou unha boa nai
  • Compensar unha privación anterior: unha típica frase "non quero que o meu fillo sufra todo o que eu sufrín"
  • Aliviar a culpa: as veces as fustracións do neno levan aos pais a revivir os seus propios fracasos e tratan de evitar esas frustracións ao neno
  • "Dar" para encher o vacio interior. Moitas veces matrimonios que fracasan vólcanse nos seus fillos para darlles todo aquelo que lles falta ou lles faltou na súa infancia
  • Para compensar a ausencia do outro pai. Un dos pais pode ser alcohólico, estar enfermo, ser indiferente, tratar mal ao neno, ...entón o outro sentese culpable e teme que o neno creza con problemas emocionais se esta falta non é compensada
  • Dar para compensar a propia ausencia. Os pais están moi ocupados no traballo e pasan pouco tempo na casa; para compensar esta ausencia os colman de agasallos e conséntenlles en exceso
  • Dar a cambio do comportamento do neno. Cada vez que o neno ten unha rabecha, para tranquilizalos e non escoitalos conséntelle o que quere. Así o neno aprende a cambiar o seu comportamento a cambio de subornos e aprende a manipular aos seus pais; cada vez as rabechas serán máis grandes para conseguir máis.

Se un neno sofre enfermidade, discapacidade ou calquera outro problema non é razón para pensar que hai que actuar con el de forma diferente, porque independentemente do problema que o neno sufra, pode levar unha vida saudable, conseguir a súa independencia e autonomía como outro neno calquera



jueves, 19 de noviembre de 2009

25 de novembro: día internacional da eliminación da violencia contra a muller

Contra a violencia de xénero desde os ollos dos homes

Alén do "012 muller" non só está o fin dos malos tratos; está a vida que deixaches de vivir

martes, 17 de noviembre de 2009

Internet

Na páxina http://www.protegeles.com/ hai un estudo realizado polas ONGs ACPI (Acción Contra a Pornografía Infantil) e PROTEGELES para o Defensor do Menor.

Nota dos autores do estudo:" É importante recordar que a porcentaxe de menores de 18 anos que utiliza internet de forma habitual en España apenas supera o 25%. Os datos que se facilitan neste estudo son relativos só aos costumes dese 25% de menores, e non ao total dos menores españois" .
Dos datos do estudio dedúcese:

  • Un 87'5% dos menores realiza accesos desde a súa propia casa.
  • Mais dunha terceira parte: un 36%, accede tamén desde cibercentros.
  • O 44% accede desde casa dun amigo/a.
  • Só 18'5% un accede desde o seu centro escolar, como primeira ou segunda opción.
  • Á hora de buscar e atopar información para realizar os seus traballos escolares, a metade dos menores ( 49'5 %) atopa con facilidade a información necesaria para realizar os seus traballos. Pola contra un 42 % atópaa só ás veces e outro 8'5 % conségueo en poucas ocasións.
  • Só un 40'5 % dos alumnos enquisados atopa con frecuencia e facilidade páxinas para menores en internet, fronte a un 37'5 % que só o consegue ás veces e un 22 % que o logra só en poucas ocasións.
  • Un 28% dos menores entra en páxinas pornográficas : un 19% en ocasións e un 9% con frecuencia.
  • Un 38 % dos menores entra en páxinas de violencia: un 30% en ocasións e un 8% con frecuencia.
  • Un 16 % dos menores entra en páxinas de contido racista e/ou xenófobo: un 13% en ocasións e un 3% con frecuencia.
  • O 45 % dos menores utiliza os chats varias veces á semana : un 27% case a diario e un 18% varias veces por semana. Do resto un 17 % faio unha vez á semana e outro 38 % en menos ocasións aínda: 2 ó 3 veces ao mes. O chat é probablemente a ferramenta de internet máis utilizada polos menores.
  • Un 56%, conéctase a chats específicos para a súa idade . Outro 28% faio en ocasións e un 17% nunca utiliza este tipo de salas.
  • O 18% dos menores accede a chats específicos sobre sexo , porcentaxe ao que hai que engadir outro 8% de menores que entraron nalgunha ocasión .
  • O 30% dos menores que habitualmente utiliza internet facilitou xa o seu número de teléfono nalgunha ocasión durante as súas conexións, e que ata un 17% afirma habelo feito en varias ocasións.
  • O 16% dos menores enquisados facilitou a súa dirección a través de internet . Un 9% afirma ata habelo feito en varias ocasións.
  • O 14'5% dos menores enquisados concertou unha cita cun descoñecido a través de internet e outro 8% fíxoo en máis dunha ocasión . puidemos constatar que un 10% dos menores, ademais de acudir á cita, presentouse só; e que outro 7% nin tan sequera aviso a outras persoas sobre a súa intención de acudir a devandita cita . A maior parte dos menores que acode á cita, o 9% dos enquisados, recoñece que se atopou cunha persoa que non resultou ser como esperaba, e un 2% sinala que ademais se trataba dun adulto . Outro 4% acudiu á cita e non atopou a ninguén.
  • O 54'5% dos menores non recibiu información algunha sobre as normas básicas de seguridade á hora de utilizar internet.
  • O 86% dos menores accede aos contidos que circulan por internet desde computadores que non dispón de sistemas de filtrado.
  • Un 44% dos menores que navega con regularidade, sentiuse acosado/a sexualmente en internet nalgunha ocasión . De entre eles, un 11% recoñece ser vítima desta situación en diversas ocasións.
  • Neste sentido un 11% dos menores que habitualmente utiliza internet foi vítima de insultos por parte doutros internautas, un 4% recibiu correos non solicitados con contidos desagradables e outro 1'5% afirma sentir medo nalgunha ocasión.
  • Centrándonos na conduta delituosa máis xeneralizada e cuxa ilegalidade adoita ser tamén descoñecida pola maioría dos menores: a copia de determinados materiais protexidos por dereitos como o dereito de autor e outros, observamos que unha porcentaxe cada vez maior de menores copia fundamentalmente música, discos enteiros, utilizando determinados programas que o posibilitan. Un 40% dos menores que se conectan a internet con regularidade recoñece buscar música a través da Rede , tendencia que vai aumentando coa idade
  • Un 37% dos menores que se conecta habitualmente a internet recoñece "sentir a necesidade de conectarse a internet con frecuencia".
  • O 23% dos menores que se conectan con regularidade xoga en case todas as conexións que realiza. Outro 17'5% na metade das ocasións, un 12% nunha de cada tres e finalmente un 44% nunha cuarta parte das conexións que realiza. Doutra banda hai que sinalar que un 3'5% afirma non xogar nunca a través de internet.



viernes, 13 de noviembre de 2009

Por que non cumpren as normas?

A maioría de nós ten moi claro como queremos que se funcione na casa. Non desexamos berros, nin pelexas, nin que se tiren as cousas, nin que haxa que estar detrás de todo o mundo recordándolle o que ten que facer...

Sabemos o que queremos, pero ¿como conseguimos que sexa aceptado por todos?, ¿que podemos facer para que se converta realmente nunha norma?

Na maioría dos casos as normas non se cumpren por algunha das seguintes causas (ou por varias delas):
  • Porque non houbo consecuencias positivas nin negativas. Imaxínate que dinche no teu traballo que non se pode fumar. Acendes o primeiro cigarro e ninguén te di nada. ¿Que fas coa norma? Esquecela e seguir como ata ese momento.

  • Porque os modelos de referencia non as cumpren. Supón que na túa casa establecedes a norma de que hai que ducharse todos os días, pero ti non o fas. Para os teus fillos deixará de ser unha norma porque alguén tan importante como a túa nai non acumpre.

  • Porque hai unha contradición entre normas. Se a túa parella di que na casa non se berra, pero ti falo continuamente, ou se ti decides que hai que comerse todo o do prato, pero a túa parella retírallo cando o neno di que non quere máis, entón non existe unha norma clara, polo que deixará de ter efecto sobre o teu fillo.

  • Porque a norma é inconsistente, é dicir, só hai que cumprila en determinados casos. Como agora estou cansa para insistir, permito que o meu fillo se levante da mesa; pero mañá non o deixo erguerse ata que non o coma todo. Esta inconsistencia ensina ao neno que as normas non son importantes, porque todo depende de como se encontren papá ou mamá nese momento.

O teu fillo debe saber que as normas axudan porque:.

  • Facilitan a convivencia.

  • Permiten que nos levemos ben e que non haxa discusións.

  • Axúdannos a crecer e a facernos maiores.

  • Déixannos tempo para facer cousas divertidas.

Los niños vienen sin manual de instrucciones. Montserrat Giménez

martes, 10 de noviembre de 2009

sábado, 7 de noviembre de 2009

Coñece o teu fillo/a

OS NENOS E NENAS ENTRE TRES E CATRO ANOS
Comprensión das normas
Adquire nocións sobre o que é axeitado e o que non, fundamentalmente a partir das consecuencias dea súa acción (premio e castigo). A loanza e o reforzo teñen un gran valor a esta idade. Segue adquirindo capacidade para controlar a súa conduta e aprende que existen normas para estar en casa, no colexio, no parque...
Autonomía persoal
Segue avanzando na arte de vestirse, algo que xa pode facer practicamente só. Sabe como deben poñerse as pezas (distingue o dereito do revés), abrocharse os botóns, etc. Vai só, ao baño e perfecciona o seu capacidade para lavar a cara, as mans, os dentes...Come sen problemas utilizando os cubertos (culler e garfo).
A relación cos demais
Demanda estar con outros nenos; ten capacidade para esperar a súa quenda e cooperar no xogo. Gústalle observar ao adulto ao que imita constantemente.
Pode
ordenar e gardar a súa roupa e os seus xoguetes, poñer a mesa (panos da mesa, pratos, cubertos, etc.), facer pequenos recados (por exemplo, levar algunha nota ao profesor), coidar das plantas ou dalgún animal, etc.

ENTRE OS CATRO E OS CINCO ANOS
Comprensión das normas
Distingue entre as accións boas e as malas a partir da información que recibe dos adultos (é unha boa conduta se recibe aprobación e mala, se é reprendida), aínda que ás veces ten dificultades ante situacións concretas. Cando actúa deforma inadecuada pode responder que el non foise se lle pregunta directamente. É capaz de entender instrucións claras e sinxelas áhora de realizar diferentes actividades, aínda que ás veces responda cun "non quero".
Autonomía persoal
É capaz de asearse e vestirse só. Pode mesmo participar no baño se o adulto está preto para dalas indicacións. Áhora de comer pode empezar a utilizar o coitelo para cortar pezas sinxelas.
A relación cos demais
Empeza a entender o sentido da amizade e gústalle ter amigos. Xorde o xogo de regras, aínda que non o entende moi ben e enfádase se non gaña.
Pode
ordenar e gardar a súa roupa, xoguetes, libros..., preparar os obxectos que necesita para unha actividade determinada ou realizar recados sinxelos atendendo á súa idade e ao ámbito (ir á casa de un veciño a pedir algo, por exemplo).

ENTRE OS 6 E OS 8 ANOS
Desenvolvemento cognitivo
O seu pensamento permítelle falar do que non está presente, transformar situacións e pensar sobre elas, integrar toda a información que coñece, así como entender que existen puntos de vista diferentes ao seu. Interésalle o mundo que o rodea. Antes de dar unha resposta esfórzase por reflexionar e comprender a lóxica das situacións e dos obxectos. Cada vez é máis consciente do seu propia identidade, de quen e como é el.
As relacións cos demais
A súa familia seguirá sendo importante para el/ela como tamén empezan a selo outras persoas(compañeiros, profesores...). Empézanse a formar as primeiras cuadrillas ou grupos de amigos, máis ou menos estructurados, e son moi frecuentes os xogos de equipo. Xoga cos nenos e nenas que hai ao seu arredor, pero se trata de unións bastante fráxiles que poden romper por calquera incidente. A partir dos 6 anos o/a neno/a cambia o concepto de amizade: o amigo é aquel que comprácenos, que fai cousas que gústannos. Son frecuentes os enfados durante o xogo.
Comprensión das normas
O seu afán de coñecer e o desenvolvemento da súa autonomía lle permiten explorar o medio que o rodea dunha forma máis independente. Subordina a xustiza á autoridade adulta: as cousas fanse ou non porque os maiores dino. Coñece que existen normas e intenta seguilas. Ás veces fai trampas para saírse coa súa, pero sábeo e adoita sentirse mal por iso. Adquire as primeiras nocións de xustiza e a miúdo recorrerá a este concepto para que se lle trate como aos demais. Non aceptará que se lle castigue cando hai feito as cousas sen querer.
Pode
ordenar e coidar os obxectos da casa (aínda que se mostra despistado en ocasións), facer recados sinxelos (atendendo ás características deo seu ámbito), asumir responsabilidades en casa (encargarse do lixo, de poñer ou recoller a mesa, etc.).

ENTRE OS 8 E OS 10 ANOS
Desenvolvemento cognitivo
A atención e a memoria seguen mellorando. Pode estar máis tempo concentrado na tarefa e melloran as estratexias para memorizar: agrupa os elementos dunha lista en categorías para poder recordalos mellor, sabe que é máis doado comprender un texto para poder memorizalo, etc. A súa emotividade equilíbrase: os temores empezan a desaparecer e é capaz de controlar os seus impulsos (aínda que pódese enfadar con frecuencia). Os cambios cognitivos lle permitirán ir formando unha imaxe de si mesmo e empeza a facelo comparándose cos demais.
As relacións cos demais
A familia e outros adultos (profesores) seguen sendo referentes importantes. Implícase no xogo colectivo. Establece cos demais normas e é consciente de que, para ser admitido no grupo, debe respectalas. Entende a amizade como algo bidireccional, é dicir, que ambas as dúas partes deben implicarse para agradar ao outro. Aínda non a concibe como algo perdurable que haxa que coidar en todo momento. Aínda que cognitiva e socialmentevai logrando independencia, segue necesitando a aprobación dos adultos para formar unha imaxe positiva de si mesmo.
Comprensión das normas
Entende que as normas son necesarias, aínda que é normal que proteste ou enfádese cando non as cumpre. Empeza a distinguir entre o que está ben e o que está mal porque reflexinou sobre iso. Comprende os conceptos de verdade e mentira, xustiza e inxustiza, e é capaz de aplicalos a súa vida cotiá.
Pode
coidar das súas cousas e das da casa, tomar decisións razoadas, realizar recados (ir comprar a unha tenda próxima, por exemplo) ou algún arranxo sinxelo, etc.

ENTRE OS 10 E OS 12 ANOS
Desenvolvemento cognitivo
Xa non se deixa levar pola primeira impresión. Aumentan as preguntas sobre o funcionamento das cousas, as causas que orixinan os cambios, as consecuencias das transformacións...A súa capacidade de atención e memoria melloran notablemente. Utiliza estratexias máis elaboradas para memorizar como intentar repetir unha lección que hai aprendido cos seus propias palabras. É capaz de entender que existen diferentes puntos de vista e opinións diferentes á súa. Emocionalmente é capaz de apoiarse nas normas para controlar as seus emocións.
As relacións cos demais
Empeza a entender a amizade como algo recíproco entre dous persoas que comparten gustos e intereses e, sobretodo, que pode prolongarse no tempo. Valora a fidelidade e moléstalle que o amigo lle faga dano de forma intencionada. Tanto uns como outros, cando están en cuadrilla, poden actuar de forma rechamante para captar a atención, sobretodo a do sexo contrario.
Comprensión das normas
En canto ás normas, empeza a comprender que se fundamentan no respecto mutuo e que son necesarias para a convivencia en sociedade. Pode reflexionar sobre elas, discutir acerca da súa utilidade e flexibilizalas para adaptarse ás diferentes situacións. Por iso tamén é máis crítico consigo mesmo e con quen rodéano.
Pode
coidar dese mesmo (aínda que ás veces actúa de forma perezosa e descoidada), realizar recados máis complexos, asumir responsabilidades na casa de forma totalmente autónoma, coidar dos seus irmáns menores, etc.

miércoles, 4 de noviembre de 2009

Modelado

O modelado é un proceso de aprendizaxe observacional, no que a conduta dun individuo ou un grupo (o modelo), actúa como estímulo para xerar condutas, pensamentos ou actitudes semellantes, noutras persoas que observan a actuación do modelo.

Os nenos desenvolven un modelo e tratar de ser como eles, se esa persoa está constantemente influíndo neles. No caso da maioría dos nenos o modelo é o seu pai, a súa nai ou ambos os dous.


Os nenos aprenden a desenvolver afinidade a determinadas calidades e identificalos inmediatamente nas persoas. Dado que os pais ou os profesores son os máis próximos de persoas que interactuar con eles a diario son máis propensas a desenvolver modelos deles. A importancia do modelo na psicoloxía é enorme, xa que identifica o tipo de persoa e tamén o xeito de pensar.



martes, 3 de noviembre de 2009

Outro blog do colexio

As profes de Educación Infantil decidiron crear un blog para contarnos todas as cousas que están a facer nas clases. O blog chámase "ola piruletas"
Benvidas ao mundo Bloguero.
Pica na imaxe para ir ao blog "ola piruletas"

Se algunha das fotografías, debuxos... que aparecen neste blog están suxeitas a dereitos de autor, póñanse en contacto con nós e serán retirados.