A familia constitúe pola súa propia natureza o principal e primeiro núcleo de educación dos fillos. A ela correspóndelle un importante papel educativo aínda que teña que delegar parte das súas tarefas e haxa de compartir a responsabilidade da educación e o crecemento dos fillos con outras institucións, como son os centros educativos.
A sociedade actual esixe dos seus novos membros un tal cúmulo de coñecementos e preparación que dificilmente unha familia é capaz de atendelos só cos seus recursos. É por iso polo que os pais delegan parte das súas funcións educativas na escola, os institutos e a universidade.Por suposto, tampouco, a escola por se soa pode cubrir todas as necesidades educativas. É absolutamente imprescindible, polo tanto, que entre a familia e a escola haxa un alto grao de comunicación e cooperación nas tarefas educativas.
Nas primeiras etapas educativas a colaboración entre os pais e a escola adoita ser máis alta que en etapas posteriores, se ben isto ten unha clara explicación dada: a maior complexidade dos estudios no instituto, as mesmas esixencias dos fillos, que non se queren ver acompañados polos pais, e, por último, a multiplicidade de profesores que imparten as diferentes materias aos nosos fillos.
Necesidade e importancia da educación familiar.
Razóns de tipo biolóxico, psicolóxico e social, así como de formación da personalidade e o carácter dos fillos xustifican a importancia e a necesidade da función educadora da familia. Pero ademais a familia achega un proxecto vital común onde hai un forte compromiso emocional e unha rede de apoios, que permite á familia aparecer como o mellor lugar para acompañar a persoa na superación dos cambios e dificultades da súa vida.
Os verdadeiros valores humanos e sociais apréndense en familia. Apréndense día a día, minuto a minuto. Os valores do traballo, do esforzo, a capacidade de ser responsables, ... atopan no ambiente familiar o primeiro e máis esencial dos lugares para o seu desenvolvemento.
Que entendo por familia?
Familia é cando un home e unha muller casan e teñen fillos. Esta non é unha definición válida, o que define unha familia non se a súa composición nin os lazos biolóxicos, senón as relacións de afecto e coidado mutuo que se dan no seu seo. É a asociación creada polas leis da natureza.
A necesidade da colaboración familia - centro educativo no proceso educativo.
A difícil tarefa, que a ambos os dous nos atinxe: a educación dos fillos, seranos máis proveitosa e satisfactoria se partimos dunha predisposición á colaboración e apoio mutuo. Esa relación de colaboración que debe existir entre o centro educativo e familia esixe unha forte coordinación, un intenso intercambio de información e apoios continuados.
A participación dos pais no proceso educativo dos seus fillos, ademais de repercutir de forma beneficiosa sobre o neno, ten grandes vantaxes para os propios pais, pois, ademais de facerlles coñecer e comprender mellor ao seu fillo, failles sentirse útiles ante el ao ser capaces de axudalos a afrontar os seus problemas.
Formas de colaborar.
1.-Co titor e por suposto co resto do profesorado. Para
- Intercambio de información.
- Seguimento do proceso educativo.
- Colaboración para a mellora do rendemento.
- Corrección de malos hábitos de estudio ou aprendizaxes non alcanzadas.
- Realizando visitas periódicas ao titor, ou chamándoo por teléfono.
- Tomando co titor ou o profesor acordos de traballo a realizar polo alumno e realizando o seu seguimento.
- Control do horario de estudio diario.
- Facilitación das condicións desexables de estudio.
- Seguimento das tarefas de estudio. Revisión dos seus cadernos e da súa axenda.
- Revisando todos os días o seu horario de clase, preguntándolle polo realizado e polo que lle queda por facer.
- Contactando con frecuencia co profesorado para coñecer as dificultades e necesidades de estudio do fillo.
- Facilitación de oportunidades de enriquecemento cultural e formativo.
- Seguimento e control destas.
- Apuntándoo a asociacións ou clubs (deportivos e culturais).
- Aproveitando as ocasións de visita a exposicións e actos culturais.
- Cunha actitude de asesoramento e apoio permanente
- Responsabilizándoos nas tarefas de casa.
- Establecendo co alumno un diálogo continuado sobre as súas preocupacións e desexos.
- Obrigándoo a responsabilizarse de colaborar nalgunha tarefa da casa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario