Ordenadores no colexio

Pareceume unha reflexión excelente sobre a polémica introdución de ordenadores nas escolas. En ton xocoso toca todos os temas que a pais e educadores se lles pasan pola cabeza.

Non atopei o autor ou autora, en todo caso, grazas.

Chámome Marta e son alumna de 5º de primaria.

A semana pasada trouxéronnos un montón de ordenadores, para todos menos para o profesor. Puxémonos moi contentos porque pensamos que tamén nos poñerían aire acondicionado en verán (morrémonos de calor) e que traerían unha pizarra nova, sen reflexos e na que se poida escribir sen que o xiz esvare, cadeiras e mesas novas adecuadas á nosa estatura, estantes e un despacho para nosas cousas.

Pero non, só trouxeron ordenadores. E sen lupa porque son moi pequenos, pero iso dá igual.

Polo menos regaláronnolo enterito, porque o meu primo de Ripolletdi que os meus tíos tiveron que pagar a metade do portátil, por iso de ser cataláns. Isto non o entendo moi ben.

O primeiro día non fixemos nada con eles porque ten un sistema que é diferente ao que temos na casa, un tal Linux, e que o mestre non coñece. En realidade non sabe nada de informática. Dixo que xa miraría algo, pero María, outra empollona, contestoulle que ela podía ensinalo, pois na súa casa ten un ordenador e sabe manexalo. Todos rimos, pero o mestre, non.

O mestre tamén dixo que eran para nós e que nolos podiamos levar á casa. Eu collín o meu e gardeino na mochila, pero a miña amiga Mati caeulle e rompéuselle todo -o mestre fíxolle unha foto-. A Luis roubáronllo uns canallas mentres volvía á casa e a Santi rompeullo Mateo, o neno que nos pega a todos.

En clase os que máis usan o ordenador son Toni e Andrés. Son dous nenos un pouco atrasados e que antes só molestaban. Agora co portátil póñenlles unha película de debuxos e están máis calados.

Onte explicáronnos como sacar información de internet e mandáronnos deberes para buscar na casa. O meu papá, que agora non traballa, di que non temos diñeiro para internet, por iso non puiden facer os deberes esta semana e xa rifáronme no cole. Por iso, ademais dos libros e cadernos, tamén cargo co ordenador. Agora xa non uso mochila senón o troler de mamá de cando podiamos ir de finde ou de viaxe

Ao meu irmán maior no insti tamén lle van dar un e el está moi contento pois di que poderá colgar fotos e chatear coas rapazas.Tamén me dixo que, a partir de agora, non terá que fixarse nas faltas de ortografía pois o ordenador corríxeas automaticamente.

É marabilloso, tamén, porque antes as clases eran pesadas e longas e agora duran 10 minutos ou menos. A moitos compañeiros non lles funciona; a outros tárdalles tanto en poñerse en marcha que para cando oconsegue soa o timbre de saída.

E sen esquecer que os electricistas nos deixaron tres días no patio poñendo enchufes porque a batería non dura nada e nos facemos unha leade cables na clase que podemos xogar ao enredos.

Como as cousas que trae o mestre non se poden abrir, di que poñeráas notas segundo lle molestemos máis ou menos e segundo o tempo que tardemos en abrir o invento.

Rematouse estudar, a calculadora e as regras. E sacar punta, ter boa letra e ter un caderno de dez. É fantástico. Pobrecillosos que aínda están en 4º porque os vexo moi estresados.Eu pásome a mañá co Google Earth. Xa mo sei de memoria e non teño outra cousa que facer.En matemáticas, é o mellor: só tes que elixir entre tres respostas e ademais danche outras tres oportunidades. E se en lingua non sáete algo, o buscas en internet e xa está.

Finalmente todos sacaremos sobresaínte porque ler xa sabemos, pero imos aprender a comprender. O mestre di que é unha competencia básica.

É xenial.Marta