miércoles, 14 de mayo de 2008

ANSIEDADE INFANTIL

Cando nos decatemos de que o noso fillo ten unha excesiva activación, atópase moi nervioso e aparentemente parece que non é debido a nada, estaremos moi pendentes, xa que se deben previr estes síntomas ansiosos porque pode chegar a pasar a un estado de ansiedade.
En moitas ocasións na vida do neno poden aparecer diferentes tipos de problemas e se non saben solucionalos, veranse angustiados podendo chegar a desenvolver un estado ansioso, nestes casos daránselle ao neno mecanismos de defensa para poder resolver os problemas antes de que chegue a esa situación tan desagradable e problemática.

Os nenos e adolescentes con trastornos de ansiedade adoitan experimentar un medo intenso, preocupación ou inquietude que pode durar longos períodos de tempo e afectar significativamente as súas vidas. Se non se trata con prontitude, os trastornos de ansiedade poden derivar en:
*Repetidas ausencias a clase ou unha incapacidade para terminar o período de escolaridad.
*Deterioración nas relacións con iguais.
*Baixa autoestima.
*Abuso de alcol ou outro tipo de drogas.
*Problemas de axuste en situacións laborais.
*Trastornos de ansiedade en idade adulta.

Existe unha variedade de trastornos de ansiedade que poden afectar a nenos e adolescentes:
Trastorno de ansiedade xeneralizada: A característica principal é a preocupación. Os nenos e adolescentes con este trastorno preocúpanse en extremo polas súas actividades, xa sexa polo seu rendemento académico, deportivo ou ata por ser puntual. Esta clase de persoas adoitan ser moi responsables, senten tensos e necesitan moita seguridade. Poden queixarse de dores de estómago ou outras afeccións que non parecen ter unha causa física.
Trastorno de ansiedade por separación: É unha das principais causas de absentismo escolar. Os nenos con este trastorno adoitan ter dificultade en deixar aos seus pais para ir á escola ou campamento de verán, quedar en casa dun amigo ou estar só. A miúdo, se "aferran" aos seus pais e teñen problemas para quedar durmidos. O trastorno de ansiedade por separación pode ir acompañado de depresión, tristeza ou medo a que algún membro da familia váiase ou morra. Aproximadamente un de cada 25 nenos experimenta trastorno de ansiedade por separación.
Fobias: Os nenos e adolescentes con fobias teñen excesivos medos non reais de certas situacións ou obxectos. Moitas fobias teñen nomes específicos, e o trastorno pode centrarse en animais, tormentas, auga, lugares altos ou situacións específicas como atoparse encerrado nun lugar reducido. Os nenos e adolescentes senten verdadeiro pavor a ser criticados ou xulgados duramente polos demais. Intentarán evitar os obxectos e situacións temidas, polo que o trastorno pode limitar gravemente as súas vidas.
Trastorno de pánico: Os "ataques de pánico" repetitivos en nenos e adolescentes sen unha causa aparente son signos dunha desorde de pánico. Os ataques de pánico son períodos de intenso medo acompañados por fortes latexados do corazón, sudoración, mareo, nauseas ou sentimento de morte inminente. A experiencia é tan terrible que viven co medo de que poidan sufrir outro ataque. Os nenos e adolescentes co trastorno adoitan facer calquera cousa para evitar a situación que provoque outro ataque. É posible ata que non queiran ir á escola ou separarse dos seus pais.
Trastorno obsesivo-compulsivo: Os nenos e adolescentes con trastorno obsesivo-compulsivo, ven atrapados nun patrón de pensamentos e comportamentos repetitivos. Aínda que poidan recoñecer que estes parecen sen sentido e traumatizantes, son moi difíciles de parar. O comportamento compulsivo pode incluír lavarse repetidamente as mans, contar ou pór en orde obxectos unha e outra vez. 2 de cada 100 adolescentes experimentan trastornos obsesivos. Trastorno de tensión post-traumático: Os nenos e adolescentes poden desenvolver unha tensión post-traumático logo de experimentar un acontecemento sumamente estresante, como experiencias de abusos físicos ou sexuais, ser testemuña dun feito violento, a vivencia dun desastre como un bombardeo ou un furacán. Os mozos con devandito trastorno adoitan experimentar o acontecemento unha e outra vez en forma de fortes recordos, instantáneas, ou outra clase de pensamentos perturbadores. Como resultado, poden intentar evitar todo o que se atopa asociado co trauma. Tamén sobreactuar ao sobresaltarse ou ter dificultades do soño.

Os nenos e adolescentes con estes trastornos poden beneficiarse dunha variedade de tratamentos . Tras un adecuado diagnóstico, poden ser os seguintes:
*Tratamento cognitivo-conductual, mediante o cal os mozos aprenden a tratar os seus medos modificando as formas en que pensan e compórtanse;
*Técnicas de relaxación;
*Biofeedback (control da tensión e tensión muscular)
*Terapia familiar;
*Formación familiar;
*Medicación.
Mentres que as terapias cognitivo-conductuales son efectivas no tratamento dalgúns trastornos de ansiedade, a medicación traballa ben noutros. Algunhas persoas con trastornos de ansiedade benefícianse dunha combinación de ambos. Requírese máis investigación para determinar que tratamento funciona mellor para os diversos tipos de trastornos de ansiedade.

Para saber mais visita a páxina da "ASOCIACIÓN ESPAÑOLA PARA EL ESTUDIO DE LA ANSIEDAD Y EL ESTRÉS"

No hay comentarios:

Se algunha das fotografías, debuxos... que aparecen neste blog están suxeitas a dereitos de autor, póñanse en contacto con nós e serán retirados.