O que os adolescentes esperan escoitar

¿De que falamos co noso fillo adolescente? Quizais, o primeiro que se nos vinga á cabeza sexan os berros a causa das notas ou porque a fin de semana chegou máis tarde do habitual á casa. Ás veces, intentar comunicarse cun adolescente en crise é unha das tarefas máis difíciles.
Se nos descoidamos, a nosa relación pode reducirse perigosamente a reconvencions e críticas...
E, non obstante, o noso fillo ten unhas necesidades especiais de comunicación: espera que tomemos a iniciativa.
As cinco mensaxes que a maioría dos adolescentes - o noso fillo tamén - están a desexar oír dos nosos labios son:

1. ORGULLOMENSAXE PRIMEIRA: "Estou orgulloso de ti".
   Con esta frase tan simple, axudamos a construír a autoestima do noso fillo. É probable que lla digamos cando consegue algún éxito, pero un adolescente necesítaa especialmente cando falla. Estamos orgullosos del porque é o noso fillo... e non fan falta máis motivos. E, non obstante, moitos adolescentes de hoxe en día poden non ter a sorte de escoitar esta mensaxe a miúdo.
   Deberiamos estar orgullosos do noso fillo e recoñecelo polo que é e polos esforzos sinceros que fai por mellorar, o sin comparar con outros e sin establecer metas arbitrarias como sacar todo sobresaínte, por exemplo. Sentirse orgulloso dun fillo non debería ser polos puntos anotados nun partido de baloncesto, por exemplo, nin das notas conseguidas.
   Pode que resulte difícil estar orgulloso dun fillo cando toma decisións equivocadas ou cando falla. Non obstante, nunca, nunca, debemos permitir que se esfume o cariño. Cando falle, non diremos: "non chegarás nunca a ningunha parte". Un simple descoido e catro ou cinco palabras poden chegar a ferirlle profundamente. No noso fillo adolescente fan o efecto de: "estou desgustado contigo como ser humano".


2. AQUÍ ESTOU
   MENSAXE SEGUNDO.
   "Podes acudir a mi para que che faga falta; sempre estarei aquí para escoitarte".
   Un adolescente dá moita importancia a poder acudir aos seus pais cando existen problemas; aínda que exista rebeldía, nos momentos difíciles necesita ter unha seguridade: "os meus pais están aí". Non obstante, se non lle poñemos atención cando o está a pasar mal, lle estaremos a dar unha boa razón para que se apañe por si só e busque consello e axuda noutros lugares.
   Hai que escoitalos, sen querer falar e pontificar continuamente. Así, deixamos claro ao noso fillo que: "Es importante para mi", "preocúpome das cousas nas que ti estás interesado", "gústame escoitar as túas ideas e opinións". Escoitar con atención tamén estimula o desexo de falar dos fillos. Constrúese un ambiente de respecto e afecto mutuo.


3. COMPRENSIÓN
   MENSAXE TERCEIRA: "Quero comprenderte"
   Ás veces, é frustrante ser pai. Continuamente oíndo os prexuízos dos quinceañeros que afirman que somos unha xeración antiga e que non os comprendemos... Non hai dúbida; é difícil comunicarse cos adolescentes.
   Moitas veces, cando o noso fillo nos acusa de que non lle comprendemos é tan só un xeito de defenderse.
   Confunde "non comprender" con "non estar de acordo", polo que non habemos de deixar que nos manipule. Se nos acusa de que non lle comprendemos, habemos de dicir ao noso fillo que nos axude: "Quero comprenderte, cóntame máis, que sentes "... ".
   Se temos a sospeita de que o único que acontece é que simplemente non estamos de acordo con el, podemos repetir o que nos di, os seus argumentos, as súas ideas, ata que se dea por satisfeito e entón: "Ves que comprendo o que queres dicir e por que; se non é así, quero chegar a comprendelo. Pero paréceme que o noso problema non é de falta de comprensión senón de falta de acordo".


4. CONFIANZA
   MENSAXE CUARTO: "Confío en ti".
   Contar coa confianza dos seus pais é importante para un adolescente. "O máis daniño que me dixeron os meus pais na miña vida foi que nunca poderían volver confiar en min".
   O noso fillo necesita que lle digamos que a nosa confianza nel se desenvolverá gradualmente na medida en que adquira novos coñecementos e experiencias nesas situacións que requiran a confianza. Non podemos pretender que o noso fillo de quince anos conduza un coche - á parte de que é ilegal - porque non ten a experiencia necesaria que nos permita confiar no seu bo xuízo.
   Pero hai outra razón pola que nos custa tanto aos pais confiar nos nosos fillos. Coñecémonos ben a nós mesmos e, seguramente, experimentamos de primeira man todos os riscos, situacións e perigos desta etapa. Sabemos qué doado é ceder ás presións do ambiente cando non se está preparado. Isto prevennos de dar aos nosos fillos unha confianza sen límites.
   De feito, non estariamos a facer ben o noso traballo de pais se permitimos que os nosos fillos se atopen en situacións onde o grao de risco é máis elevado que o seu nivel de madureza.


5. CARIÑOMENSAXE QUINTA: Quérote".
   Ás veces, podemos perder moitas oportunidades de expresar amor e cariño - e de recibilo - só porque non nolo habemos propostos como un obxectivo consciente. E, non obstante, é a mensaxe máis importante que rapaces e rapazas queren oír dos seus pais.
   O amor é o ingrediente esencial dunha familia sa. Un quéroche", dito en voz alta e a miúdo, axúdanos a saber quen somos e por que nacemos. Cando un adolescente non está seguro do amor dos seus pais, as outras catro mensaxes anteriores non significan nada. Necesitan que lle digan que os queren e que llo demostren. ¿Como poden estar seguros de que os queren se nunca lleso dixeron? ¿Como poden estar seguros se os seus pais nunca pasan o tempo con el?
   O xeito de demostrar o amor a un fillo deletréase con estas letras: T -I - E - M - P - O. Darle regalos, provelo de comida e roupa, mostrarlle cariño doutras maneiras está ben, pero tamén hai que estar disposto a perder tempo co noso fillo adolescente: ir de pesca, ir de tendas xuntos...
   Relacionarse, comunicarse, custa traballo. Isto acontece no matrimonio, na amizade... e na relación entre pais e fillos. Cun adolescente custa máis, porque crece e gaña máis independencia constantemente, e por iso pode chegar a frustrarnos. Non deixemos que aconteza na nosa familia.

Artigo obtido de: FAMILIAE Psicoterapia